پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان شناختی-رفتاری بر بهزیستی روانشناختی و تحریفات شناختی نوجوانان شهر اهواز انجام گردید. جامعه ی آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر مشغول به تحصیل در مقطع متوسطه ی اول شهر اهواز در سال تحصیلی 95-96 بود که از این میان 30 نفر با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه مساوی آزمایش و گواه تقسیم شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه های تحریف شناختی عبدالله زاده و سالار و بهزیستی روانشناختی ریف هستند. برای گروه آزمایش، 10 جلسه ی 90 دقیقه ای هفتگی برنامه ی درمان شناختی-رفتاری به روش جان بزرگی اجرا شد و گروه گواه هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار استنباطی تحلیل کواریانس چندمتغیری(MANCOVA) و تک متغیری (ANCOVA) استفاده شد. تحلیل های آماری با استفاده از نرم افزار آماری 25-SPSS انجام شد. نتایج MANCOVA و ANCOVA نشان داد که درمان شناختی-رفتاری باعث افزایش بهزیستی روان شناختی نوجوانان در زمینه های پذیرش خود، خودمختاری، تسلط بر محیط، هدف مندی در زندگی، رشد فردی و ارتباط مثبت با دیگران می شود. همچنین، مقایسه ی نتایج پس آزمون گروه آزمایش و گواه نشان داد که استفاده از درمان شناختی-رفتاری سبب کاهش تحریفات روانشناختی نوجوانان شهر اهواز گردید.

این تحقیق تلاش می کند تحریفات متون ادبی را از دید بلاغی و بر اساس روش شناسی معطوف به دریافت خواننده مورد بررسی قرار دهد. از همین روی با توجه به نسخه بدلهایی که احتمال دستکاری نساخان در آنها وجود دارد به مقایسه بلاغی متن اصلی و تغییرات انجام گرفته، پرداخته است. تلاش برای بازسازی نیت مؤلف توسط مصحح، تعامل متن با ذوق جامعه یا فرد (امتزاج افقها)، باز یا بسته بودن متن ادبی و تمایل به تکوین و تکمیل خلأهای زبانی و معنایی از جمله مهمترین عوامل دخیل در این تغییرات است. مهمترین جنبه های مثبت این تغییرات و تحریفات، ایجاد تناسبات آوایی و موسیقایی، آراستن آن به صنایع بدیعی و بلاغی، تناسب بیشتر میان واژگان، فراگیر ساختن معنای شعر، به روزرسانی متن بر حسب میل و زبان عصر و رهایی آن از مهجور بودن است تا جایی که گاهی متن تغییر یافته نساخان نسبت به متن اصلی رواج و شهرت بیشتری یافته و از حیث بلاغی به تعالی بیشتری رسیده است.

در این مطالعه نمره تحریفات شناختی صد بیمار مبتلا به وابستگی به مواد مخدر که جهت ترک اعتیاد به درمانگاه سرپایی بهزیستی بندرعباس مراجعه کرده اند با صد فرد سالم که از نظر خصوصیات دموگرافیک با بیماران مورد نظر جور شده بودند، مورد مقایسه قرار گرفت. پرسشنامه تحریفات شناختی بک در هر دو گروه اجرا شد. سپس داده ها بر اساس آزمون t گروه های مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین میانگین نمرات تحریفات شناختی دو گروه تفاوت معنی داری وجود داشت.

زمینه: بیماران مبتلا به سل امکان دارد که دچار مشکلات روانشناختی از جمله تحریفات شناختی شوند که باعث پردازش اطلاعات به صورت نادرست می شوند. یکی از رویکردهای مهم روان درمانی در این زمینه، رفتاردرمانی عقلانی-هیجانی (REBT(Rational Emotional Behavioral Therapy است که بر توانمندسازی انسان ها تاکید می کند. از این رو در این پژوهش تلاش شد تا با شناسایی تحریفات شناختی بیماران مبتلا به سل، REBT برای بیماران برنامه ریزی شود. روش کار: مطالعه از نوع مداخله ای خود شاهدی است. تعداد 90 نفر در دو گروه به صورت تصادفی قرار گرفتند. پس از تکمیل پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک و تحریفات شناختی به عنوان پیش تست در هر دو گروه، مداخله REBT تنها بر گروه آزمایش اجرا شد و سپس، پرسشنامه تحریفات شناختی به عنوان پس تست مجددا توسط دو گروه تکمیل گردید. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش شامل پرسشنامه محقق ساخته اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه تحریفات شناختی بودند. یافته ها: در زیر مقیاس های تفکر همه یا هیچ، فیلتر سازی (P ≤ 0/05)، تعمیم مبالغه آمیز، بی توجهی به امور مثبت، شتابزدگی، استدلال احساسی، و برچسب زنی (P ≤ 0/01) در مرحله پس آزمون در گروه آزمایش کاهش معنی داری نشان داد. نتیجه گیری: بیشتر زیر مقیاس های تحریفات شناختی، بعد از اجرای مداخله روان درمانی REBT کاهش معنی دار داشتند. انجام روان درمانی در بیماران جسمانی و توجه همزمان به مسائل روانشناختی و جسمانی آنها، به پیشبرد درمان کل نگر کمک می کند.

زمینه و هدف: تحریف شناختی بین فردی از مشکلات روان شناختی سالمندی است که باعث می شود فرد درک درست و منطقی از مسایل نداشته باشد. این مطالعه با هدف تعیین تحریفات شناختی بین فردی در سالمندان مراجعه کننده به پارک های مناطق منتخب تهران در سال 1399 تا 1400 انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی همبستگی 200 سالمند مراجعه کننده به پارک ها و فرهنگسراهای منطق منتخب تهران به روش نمونه گیری خوشه ای مشارکت داشتند. ابزار جمع آوری داده ها فرم اطلاعات جمعیت شناختی، فرم کوتاه بررسی وضعیت شناختی و پرسش نامه تحریفات شناختی بین فردی بود که از سالمندان دارای معیارهای ورود به مطالعه درخواست شد به گویه های پرسش نامه ها پاسخ بدهند. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 16 و با استفاده از آزمون های آماری توصیفی (میانگین، انحراف معیار، فراوانی و درصد) و آزمون های آماری تحلیلی همبستگی پیرسون، تی مستقل، آنالیتحلیلز واریانس) تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: میانگین نمره تحریفات شناختی 8/29±, 52/53 از نمره کل 95 بوده است که نشان دهنده سطح متوسط تحریفات شناختی در بین سالمندان مورد مطالعه است و در بین ابعاد آن نیز، انتظارات غیرواقع بینانه در روابط دارای بیشترین میانگین نمره (0/57±, 2/91 از میانگین نمره 5) و در بعد طرد در روابط بین فردی دارای کمترین میانگین نمره (0/52±, 2/64 از میانگین نمره 5) بود. بین سن سالمندان با تحریفات شناختی بین فردی آنان ارتباط معنادار وجود داشت (0/03=P). نتیجه گیری: باتوجه به یافته های مطالعه حاضر و وضعیت تحریف شناختی سالمندان توصیه می شود که پرستاران شاغل در مراکز ارایه دهنده خدمات سلامت با در نظر داشتن وجود ارتباط معنادار بین متغیر سن با تحریفات شناختی، اقدام به مداخلات لازم کنند.

زمینه و هدف: میگرن یک اختلال شایع مزمن، ناتوان کننده و پیشرونده متناوب سردرد عصبی عروقی است. ازین رو هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی روان پویشی کوتاه مدت فشرده بر کاهش تحریفات شناختی بیماران مبتلا به سردرد میگرن بود. روش­ کار: این پژوهش از نوع مطالعات نیمه آزمایشی با طرح پیش ­آزمون – پس­ آزمون با گروه کنترل بود. جامعه­ی آماری پژوهش شامل کلیه زنان مبتلا به میگرن مراجعه کننده به کلینیک نورولوژی و اعصاب و روان شهر تهران در بهار 1402 بود که در آن تعداد 30 نفر به عنوان نمونه در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) به صورت تصادفی جایگزین شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسش نامه های سردرد میگرن اهواز نجاریان (1376) و تحریفات شناختی عبدالله زاده و سالار (1389) استفاده گردید. گروه آزمایش به مدت 16 جلسه تحت مداخله روان پویشی کوتاه مدت فشرده دوانلو (1990) قرار گرفتند اما در مورد گروه کنترل، مداخله ای صورت نگرفت. یافته­ ها: نتایج حاکی از تفاوت معنادار میان میانگین های پس آزمون دو گروه آزمایش و کنترل بود (05/0p<). به طوری که تحلیل کوواریانس نشان داد مداخله روان پویشی کوتاه مدت فشرده باعث کاهش تحریفات شناختی و و بهبود سردرد میگرنی در بیماران مبتلا به میگرن شده است. نتیجه­ گیری: با توجه به نتایج، می توان بیان کرد مداخله روان پویشی کوتاه مدت فشرده باعث بهبود و کنترل سردرد میگرن و تحریف شناختی می شود.

هدف: هدف از انجام این پژوهش مقایسه هوش هیجانی، تحریفات شناختی و رفتار اجتماعی بین افراد وابسته و غیر وابسته به مواد مخدر بود. روش: پژوهش حاضر از نوع علی-مقایسه ای بود. جامعه آماری این پژوهش شامل مردان وابسته به مواد مخدر مراجعه کننده به کمپ های ترک اعتیاد شهر تهران و همچنین مردان غیر وابسته به مواد مخدر بود. 216 مرد 20 تا 70 ساله به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه وابسته (108 نفر) و غیر وابسته (108 نفر) به مواد مخدر قرار گرفتند. شرکت کنندگان مقیاس تجدیدنظر شده هوش هیجانی، مقیاس تحریف های شناختی و مقیاس تجدیدنظر شده گرایش های مطلوب اجتماعی را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره، آزمون خی دو و تی مستقل تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که بین گروه افراد وابسته و غیر وابسته به مواد مخدر در هوش هیجانی و تحریف های شناختی(به استثنای تعمیم مبالغه آمیز) تفاوت معنی داری وجود داشت. به صورتی که، گروه وابسته نسبت به گروه غیر وابسته به طور معناداری نمرات پایین تری در هوش هیجانی و نمرات بالاتری در تحریف های شناختی داشت. همچنین، بین دو گروه تفاوت معنی داری در خرده مقیاس رفتارهای اجتماعی ناآشنا وجود داشت. به صورتی که، گروه وابسته نسبت به گروه غیر وابسته به طور معناداری نمرات پایین تری در رفتارهای اجتماعی ناآشنا داشت. نتیجه گیری: این تفاوت ها در طراحی مداخلات بالینی برای درمان حایز اهمیت می باشند.

زمینه و هدف: شیفتگی به افراد مشهور و تعامل فرا اجتماعی با آنها از جمله پدیده هایی هستند که می توانند در تحریفات شناختی بین فردی، موثر واقع شوند. به همین دلیل، پژوهش حاضر با هدف پیش بینی تحریف شناختی بین فردی از طریق بررسی پرستش افراد مشهور و تعامل فرا اجتماعی با آنها است. روش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان مدارس متوسطه دوره اول ناحیه دو شهر رشت در سال تحصیلی 1398-1397 بود. نمونه شامل 200 نفر از دانش آموزان پسر و دختر مقاطع هشتم و نهم بودند که با روش: نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. مقیاس تحریفات شناختی بین فردی (حمامچی و بویوکوزترک، 2004)، مقیاس نگرش نسبت به افراد مشهور (مک کاتچئون، لانگ و هوران، 2002)، و مقیاس تعامل فرا اجتماعی با فرد مشهور (بوکارنی و براون، 2007) برای جمع آوری داده ها استفاده شد. برای تحلیل داده ها از روش: رگرسیون چندگانه گام به گام استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد تعامل فرا اجتماعی (0/27=ß ) در سطح معنی داری 0/05 و پرستش افراد مشهور (0/30=ß ) و زیرمقیاس های آن متشکل از سرگرمی-اجتماعی (0/13=ß )، اشتیاق-شخصی (0/14=ß ) و مرزی-بیمارگونه (0/65=ß ) در سطح معنی داری 0/01 قادر به پیش بینی تحریفات شناختی بین فردی هستند. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده، امکان پیش بینی تحریفات شناختی بین فردی از طریق بررسی پرستش افراد مشهور و تعامل فرا اجتماعی با آنها را نشان داده است. استلزام های نتیجه به دست آمده در مقاله مورد بحث قرار گرفته است.